Obraz olejny na płótnie, format: 80 cm x 80 cm, 2025 r.
Więcej informacji...
Ukryj więcej informacji
W obrazie Rafała Kostrzewy spotykają się elementy symbolizmu, sztuki narracyjnej i stylizacji, które razem tworzą obraz na wskroś współczesny, ale głęboko zakorzeniony w humanistycznej tradycji malarskiej. "Mała zebra" To dzieło pełne kontrastów: czułości i dystansu, bliskości i izolacji, lekkości formy i ciężaru emocji.
Centralna scena przedstawia kobietę tulącą zebrę niczym dziecko — z delikatnością, czułością, niemal macierzyńską troską. Ich sylwetki stapiają się ze sobą wizualnie i symbolicznie, sugerując głęboką więź pomiędzy człowiekiem a naturą, może nawet próbę utożsamienia się z tym, co dzikie i niewinne. Gest ten wydaje się być aktem opieki, ochrony, może tęsknoty za czymś utraconym lub niespełnionym.
W tle pojawiają się inne zebry, stylizowane, lekko zgeometryzowane, przypominające dziecięce wyobrażenia — jakby były wspomnieniem lub snem. Ich obecność nadaje kompozycji rytm i lekkość, ale też kontrastuje z intymnością pierwszego planu. Kobieta po prawej, zamknięta w swoim świecie, z zamkniętymi oczami i zasłoniętą połową twarzy, może symbolizować drugą stronę tego samego doświadczenia — wewnętrzność, kontemplację, może nawet niemożność komunikacji.
Kolorystyka obrazu przykuwa uwagę – ciepłe, złociste tonacje skóry i ubrań przełamane są chłodnym błękitem tła. Zabieg ten nie tylko nadaje głębi, ale też tworzy emocjonalny balans – pomiędzy tym, co cielesne, a tym, co duchowe.
„Mała zebra” to obraz, który rezonuje – nie przez oczywistość przekazu, ale przez jego otwartość. Dzieło mówi o empatii, o potrzebie bliskości, o relacji człowieka z tym, co pierwotne i niedefiniowalne. Rafał Kostrzewa oferuje nam świat nieoczywisty, poetycki, zbudowany na granicy jawy i snu. W tym świecie zwierzę nie jest tylko zwierzęciem, kobieta nie jest tylko kobietą, a gest przytulenia to coś więcej niż dotyk – to akt miłości i tęsknoty za harmonią.
To dzieło, które doskonale odnajdzie się zarówno w przestrzeni prywatnej, jak i publicznej – jako element kolekcji współczesnego malarstwa figuratywnego, ale także jako manifest estetyki, która łączy piękno z treścią.