Malarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Dyplom z malarstwa uzyskał w pracowni profesora Tadeusza Śliwińskiego. Jego twórczość koncentruje się wokół współczesnej interpretacji pejzażu, w której emocja i wyciszenie współistnieją w harmonijnej równowadze.
W jego obrazach dominuje kolorystyka ziemi – ochry, szarości, błękity, biele i zgaszone brązy budują miękkie, zniuansowane przestrzenie. Kompozycje powstają często przez nakładanie i zdejmowanie kolejnych warstw farby, co nadaje im fakturalną głębię i iluzję ruchu. Mimo że przedstawienia są abstrakcyjne, wyraźnie wyczuwalna jest obecność krajobrazu – horyzontu, światła, przestrzeni, pustki.
Jakubowski posługuje się pojęciem relatywizmu barw, wykorzystując subtelne przejścia tonalne i kontrasty, które wydobywają z obrazu nieoczywisty nastrój. Jego prace balansują między emocjonalnym napięciem a medytacyjnym spokojem – wywołując u odbiorcy refleksję, zatrzymanie, wewnętrzne wyciszenie.
Artysta nie tyle przedstawia naturę, co raczej tworzy przestrzeń odczuwania pejzażu – jego obrazów nie ogląda się jak widoków, lecz doświadcza jak atmosfery. Twórczość Jakubowskiego to malarstwo głęboko intuicyjne, gdzie granice między konkretem a abstrakcją zacierają się na rzecz stanu emocjonalnego.
